ไฟล์จาก podcast หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม

ไม่มีความยุ่งยากอะไรที่จะปฏิบัติ พยายามฝึกให้ได้จิตที่เป็นคนดูขึ้นมาให้ได้ก่อน พอเราได้จิตที่เป็นคนดูแล้ว สติระลึกรู้ที่กาย ตรงที่สติเป็นผู้ดูคือจิตมีสมาธิที่ถูกต้องแล้ว สติระลึกรู้กายด้วยจิตที่ตั้งมั่นเป็นกลาง มีสมาธิเป็นผู้ดู มันจะเห็นความจริงของกาย ถ้าไม่มีสมาธิ คือจิตที่เป็นผู้รู้ผู้ดู จิตที่เป็นผู้รู้ผู้ดูไม่ใช่ตัวสมาธิ แต่จิตที่เป็นผู้รู้ผู้ดูคือจิตที่มีสมาธิ จิตกับสมาธิเป็นองค์ธรรมคนละตัวกัน สมาธิเป็นเจตสิก จิตเป็นตัวรู้ แต่เป็นตัวรู้ที่ประกอบด้วยความรู้เนื้อรู้ตัวอยู่ตั้งมั่นอยู่ นั่นล่ะเรียกว่าจิตผู้รู้ มีจิตผู้รู้คือจิตทรงสมาธิที่ถูกต้องแล้ว เพราะสติระลึกรู้กาย มันจะเห็นความจริงของกายว่าเป็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 23 พฤษภาคม 2563 ไฟล์ 630523 ซีดีแผ่นที่ 86

ถ้าใจยอมรับความจริงได้สักอย่างเดียว ความทุกข์จะไม่เกิดขึ้น การที่เราเรียนกรรมฐานแยกขันธ์ ๕ เราเห็นความจริงของขันธ์ ๕ ก็เพื่อให้ใจมันยอมรับความจริงได้ว่า ร่างกายนี้ก็ไม่เที่ยง สุขทุกข์ดีชั่วอะไรก็ไม่เที่ยง จิตใจของเราก็ไม่เที่ยง เป็นของมีชั่วคราวแล้วก็หายไป ทุกอย่างเหมือนภาพลวงตา พอเห็นอย่างนี้แล้ว เวลาคนที่เรารักพลัดพรากไป จากเป็นหรือจากตาย มันก็ไม่ทุกข์หรอก เรารู้เลย มันทุกข์เพราะสัญญา มันปรุงขึ้นมา สังขารมันก็ปรุงต่อ รับช่วงกันไป ความทุกข์มันก็เผาผลาญจิตใจของเรา นี่คือใจความที่เราควรจะเรียนจากงานศพ หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 18 มีนาคม 2563 ไฟล์ 630318 ซีดีแผ่นที่ 86

เรียนให้เห็น เรียนด้วยการเห็นเอา เห็นจิตไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เรียนด้วยการเห็นเอา เห็นว่าเจตสิก คือ สุขทุกข์ ดีชั่ว ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เห็นเอา ไม่ใช่คิดเอา เรียนด้วยการเห็นเอา ว่าร่างกายนี้ รูปนี้ ไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เรียนรู้ความจริงด้วยการเห็นมัน การเห็นมันอย่างถูกต้อง คือคำว่าวิปัสสนากรรมฐาน วิปัสสนา แปลว่า เห็นแจ้ง เห็นจริง เห็นถูก ปัสสนะ แปลว่า การเห็น วิ แปลว่าแจ้ง เห็นไตรลักษณ์นั่นเอง อย่างเราเห็นท้องพอง เห็นท้องยุบ ไม่ใช่วิปัสสนา ยังไม่เห็นอย่างวิเศษ ยังไม่ได้เห็นอย่างแจ่มแจ้ง ถ้าเห็นอย่างแจ่มแจ้ง ก็จะเห็นเลย รูปที่พอง รูปที่ยุบ ไม่ใช่คน ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่เรา ไม่ใช่เขา เห็นเอาด้วยความรู้สึก ขยับมือ เห็นมือเคลื่อนไหว ยังไม่ใช่วิปัสสนา ถ้าเห็นรูปที่เคลื่อนไหว ไม่ใช่เรา เป็นของไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา เห็นด้วยใจ ถึงจะเป็นวิปัสสนา ไม่งั้นก็เป็น ปัสสนะ เฉยๆ ไม่มี วิ วิ ต้องเห็นแจ้ง คือเห็นไตรลักษณ์ หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 15 มีนาคม 2563 ไฟล์ 630315 ซีดีแผ่นที่ 86

พระพุทธเจ้าท่านบอก ภพไม่ว่าจะดีพิเศษแค่ไหน ละเอียดประณีตแค่ไหน ก็ทุกข์ทั้งสิ้น มีแต่ทุกข์มากกับทุกข์น้อย เป็นเทวดาก็ทุกข์ เป็นพรหมก็ทุกข์ ถึงภพละเอียดแค่ไหน เพราะใจยังดิ้นรนปรุงแต่งอยู่ ดิ้นรนปรุงแต่งเพราะอยาก มีตัณหา มีตัณหาเพราะไม่เห็นความจริง การไม่เห็นความจริงของกายของใจคือตัวอวิชชา มีอวิชชาคือไม่เห็นความจริงของกายของใจ ก็เกิดความอยาก อย่างเราไม่เห็นความจริงของกายของใจ ว่าต้องแก่ ต้องเจ็บ ต้องตาย เราก็เลยอยากไม่แก่ อยากไม่เจ็บ อยากไม่ตาย พออยากขึ้นมาใจดิ้น เกิดภพ มีตัณหาก็สร้างภพขึ้นมา มีภพเมื่อไรความทุกข์ทางใจก็จะเกิดขึ้น นี่คือกระบวนการ อันนี้เป็นปฏิจจสมุปบาทที่หลวงพ่อย่อยๆ มาให้ฟัง ถ้าแจกแจงรายละเอียดนี่ยาว พูดกันหลายวันเลย ย่อยๆ เลยก็คือเราไม่เห็นความจริงของกายของใจ เราก็อยากให้กายให้ใจเป็นสุข อยากให้กายให้ใจไม่ทุกข์นะ ไม่เห็นความจริงก็เกิดตัณหา เกิดอยาก มีความอยากก็มีความดิ้นรน ใจมันจะดิ้นรน ทันที่เกิดความดิ้นรน เรียกว่าเกิดภพ ความทุกข์ก็จะเกิดขึ้น -- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 14 มีนาคม 2563 ไฟล์ 630314 ซีดีแผ่นที่ 86

คนเห็นแก่ตัวภาวนาไม่ขึ้นหรอก เพราะเราภาวนาเพื่อลดละความเห็นแก่ตัว ภาวนาไปเรื่อยๆ อย่าว่าแต่จะเห็นแก่ตัวเลย มันเห็นกระทั่งว่าตัวเราไม่มีจริง เห็นถึงขนาดนั้น ถ้าเราเริ่มด้วยความเห็นแก่ตัว ไม่ได้กินหรอก ภาวนาไม่ขึ้น เพราะมันรักตัวเองเกินไป ท่านถึงสอนให้ทำทาน ให้รักษาศีล เพื่อไม่ให้เห็นแก่ตัว ให้เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่คนอื่น ช่วยเหลือคนอื่น ช่วยเหลือสัตว์อื่น ใจที่ไม่เห็นแก่ตัว ใจที่เอื้อเฟื้อเผื่อแผ่ มันโปร่งโล่งเบา มันภาวนาง่าย ใจที่เห็นแก่ตัวมันจะเครียด เพราะอย่างนั้นเราก็ฝึกตัวเอง อย่าเห็นแก่ตัว หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 10 มีนาคม 2563 ไฟล์ 630310 ซีดีแผ่นที่ 86

ความสุขมีหลายระดับ พวกเราค่อยๆ ฝึกตัวเองไป ให้เวลากับตัวเองให้มาก ยุ่งกับคนอื่นเท่าที่จำเป็น มีเวลาแล้ว ให้กับตัวเองเยอะๆ อย่าทำเหมือนหมาขี้เรื้อน ครูบาอาจารย์เปรียบกามสุขเหมือนหมาขี้เรื้อน ... เวลามันคัน เกาแล้วมีความสุข แล้วเดี๋ยวก็คันอีก บริโภคกามไป มีความสุขแป๊บเดียว อยากได้อย่างอื่นอีกแล้ว ดูหนัง แล้วก็อยากไปฟังเพลง อยากไปกินของอร่อย ความสุขของหมาขี้เรื้อน ความสุขที่เหนือกว่านั้นมันมี อย่าไปหลงกะความสุขแบบหมาๆ แค่ไหว้พระ สวดมนต์ ทำสมาธิ เดินจงกรมไป อ่านจิตอ่านใจตัวเองไป จะได้ความสุขของสมาธิ ได้ความสุขของปัญญา ได้ความสุขของวิมุตติ หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 8 มีนาคม 2563 ไฟล์ 630308 ซีดีแผ่นที่ 86

การที่เราไม่ยอมทำตามกิเลสไปเรื่อยๆ เรียกว่าเรามีศีลอยู่ ใจเราจะค่อยๆ เข้มแข็งขึ้น ใจไม่วิ่งพล่านตามกิเลส สมาธิมันจะค่อยๆ ดีขึ้นเรื่อยๆ อย่างกิเลสเกิดแล้วเราค่อยรู้ทันเรื่อยๆ ไม่ผิดศีล การที่เราคอยรู้ทันกิเลส ใจจะไม่ฟุ้งซ่าน เพราะตัวที่ทำให้ใจฟุ้งซ่าน ก็คือตัวกิเลส ฉะนั้นเราคอยรู้ทันกิเลสที่เกิดในใจเรื่อยๆ ไป โลภ โกรธ หลง อะไรเกิด ก็รู้เอา ใจมันจะมีสมาธิดีขึ้นๆ ... คอยรู้ทันใจไปเรื่อย ขั้นแรกมันก็จะได้สติ ได้สมาธิ ต่อไปมันได้ปัญญา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 7 มีนาคม 2563 ไฟล์ 630307 ซีดีแผ่นที่ 86

ถ้ารู้สึกตัวเป็น จิตมันจะหลุดออกจากโลกของความคิด มันจะรู้สึก อยู่กับปัจจุบันได้ เวลาร่างกายเคลื่อนไหว มันจะเห็นเลย ร่างกายที่เคลื่อนไหว มันถูกรู้ถูกดู จิตเป็นคนรู้ คนดู ความรู้สึกทั้งหลายเกิดขึ้นในใจ นั่นก็เป็นของถูกรู้ถูกดู จิตเป็นคนดู เห็นอย่างนี้ได้ ก็จะเจริญปัญญาได้ ถ้าใจยังหลงอยู่ในความคิด ไม่สามารถเจริญปัญญาได้จริง เพราะการเจริญวิปัสสนาที่แท้จริงนั้น ไม่ใช่การคิด ความคิดมันปิดบังความจริง การเจริญวิปัสสนาที่แท้จริงนั้น เป็นการเห็น จิตมันถอนตัวออกมาเป็นผู้ดู เป็นผู้เห็น เห็นร่างกายทำงาน เห็นจิตใจทำงาน ดูเหมือนมันดูคนอื่น หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 4 มีนาคม 2563 ไฟล์ 630304 ซีดีแผ่นที่ 86

ตั้งอกตั้งใจเรียน สิ่งที่หลวงพ่อสอน พยายามเรียนเข้าไป แต่ถ้าเรียนแล้วมันไม่ถูกจริตจริงๆ ก็ค่อยไปเรียนที่อื่น คล้ายๆ บางคนมันยังไม่ถึงเวลา ยังไม่ถึงเวลาที่จะเข้าใจธรรมะ ต้องสะสมอีก ก็ไปสะสม สร้างบุญบารมีไป ทำทาน รักษาศีล ฝึกจิตฝึกใจให้อยู่กับตัวเองไป ได้ไปเจอพระเมตไตรย พระศรีอาริย์ ท่านมาตรัสรู้ เราไปเรียนต่อ จะไปได้เร็วมาก ถ้าเราไม่เคยเสียฝึกตั้งแต่วันนี้ ไปเจอพระศรีอาริย์ ท่านก็สอนไม่ไหว ไม่ใช่ทุกคนที่เจอพระศรีอาริย์แล้วจะบรรลุมรรคผล คนที่จะบรรลุมรรคผลได้ บารมีมันเต็ม บารมีมันเต็ม เพราะว่าได้ฝึกมา ไม่ใช่อยู่ลอยๆ แล้วก็ได้มา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 1 มีนาคม 2563 ไฟล์ 630301 ซีดีแผ่นที่ 86

คำถามในการปฏิบัติแทบจะไม่จำเป็นเลย ถ้าเราดูสภาวะของตัวเองได้ คำถามทั้งหลายที่จำเป็น ก็คือคำถามที่ว่า "จะรู้สภาวะได้อย่างไร" สิ่งที่พระพุทธเจ้าสอน สิ่งที่ครูบาอาจารย์สอนก็คือ เราจะปฏิบัติอย่างไร เราจะรู้สภาวะได้อย่างไร พระพุทธเจ้าก็ทำหน้าที่ตรงนี้เท่านั้นเอง สอนให้เรารู้วิธีปฏิบัติ การปฏิบัติก็คือหัดรู้สภาวะไป พอท่านสอนอย่างนี้แล้ว หน้าที่ที่เหลือเป็นหน้าที่ของเราที่จะต้องเดินด้วยตัวเอง อย่าเกาะแข้งเกาะขาอาจารย์ แล้วคอยถามทั้งวัน อย่าเกาะกระทั่งจีวรพระพุทธเจ้า ถึงไปเกาะชายจีวรพระพุทธเจ้า ก็ไม่ทำให้บรรลุมรรคผล ต้องอ่านใจตัวเองให้ออก ถึงจะบรรลุมรรคผลได้ พระพุทธเจ้าท่านบอกว่าท่านเป็นแค่ผู้บอกทาง หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 26 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630226 ซีดีแผ่นที่ 86

เส้นทางนี้ เดินแรกๆ เป็นเส้นทางทุรกันดาร อย่างเราหลงอยู่ในป่าทึบ ไม่มีกระทั่งด่านสัตว์ ทึบไปหมดเลย ไม่รู้จะเดินไปทางไหน ป่าที่ทึบจริงๆ ไม่เห็นกระทั่งแสงแดด ไม่รู้ทิศเหนือ ทิศใต้ ใจของสัตว์ที่วนเวียนในสังสารวัฏก็เหมือนอยู่ในป่าทึบ อาศัยได้บุญ ได้ยินได้ฟังธรรมะ ก็รู้วิธีที่จะค่อยๆ ออกจากป่า จากป่าทึบก็มาเป็นป่าโปร่งๆ ขึ้น แล้วก็ออกชายป่า หลุดออกจากป่าได้ ป่าก็คือกิเลสนั่นเอง กิเลสที่มันปกคลุมจิตใจเราจนมืดบอด อดทน ศึกษาปฏิบัติธรรมไป ใจก็เข้าสู่ที่โล่ง ที่สว่างขึ้น ต้องใช้เวลา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 23 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630223A ซีดีแผ่นที่ 86

ในท่ามกลางความย่ำแย่ สิ่งที่ดีมันยังมีอยู่ก็ คือตัวธรรมะนั่นเอง ยุคนี้ธรรมะยังดำรงอยู่ มันก็อยู่ที่พวกเราแล้ว เรามีอิสรภาพ จะเลือกของดี หรือจะเลือกของไม่ดีให้ตัวเอง เลือกของดี ก็ลงมือศึกษาปฏิบัติธรรมไป มันก็จะไม่เบียดเบียนตัวเอง ไม่เบียดเบียนคนอื่น ไม่เบียดเบียนสัตว์อื่น ไม่เบียดเบียนสิ่งแวดล้อม ที่เบียดเบียนได้เพราะเห็นแก่ตัว หรือเราจะเลือกสิ่งชั่ว คือชั่วไปกับเขาด้วย แย่งชิงกับเขาด้วย เกิดมามีบุญ และฉลาด ก็เอาความฉลาดไปเอาเปรียบคนอื่น หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 23 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630223A ซีดีแผ่นที่ 86

การกวาดบ้านก็เป็นการปฏิบัติธรรม อย่าไปกลุ้มใจ ตัวที่ทำให้กลุ้มใจเวลาทำความสะอาดบ้าน คือความคิดของเราเอง ทำไมคนอื่นไม่ทำ ทำไมคนอื่นเอาเปรียบเรา ความคิดตัวนี้ที่ทำให้เราเศร้าหมอง ไม่ใช่การทำงานกวาดบ้าน ถูบ้านที่ทำให้เราเศร้าหมอง ความคิดของเราเอง ทำให้เราเศร้าหมอง ฉะนั้น เราต้องระวัง คอยรู้เท่าทันใจของเราไว้ แล้วพอเราชำนาญ ต่อไปเราจะเหมือนหลวงตาที่หลวงพ่อเล่าให้ฟัง กวาดจนไม่รู้จะกวาดอะไร ก็กวาดอีก กวาดจนสะอาดแล้วสะอาดอีก ก็กวาด ที่จริงคือการทำกรรมฐาน หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 22 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630222B ซีดีแผ่นที่ 86

ธรรมะจริง ๆ ไม่ใช่เรื่องยาก ไม่ใช่เรื่องลึกลับ ไม่ใช่เรื่องศัพท์เทคนิคมากมาย ทำไมธรรมะมีภาษาบาลีเยอะ เพราะพระพุทธเจ้าใช้ภาษานั้นในการสอน เมื่อตกมาถึงยุคของเรา เราไม่รู้ภาษาบาลี เราก็ใช้ภาษาที่เรารู้สอนธรรมะกัน แต่ว่าต้องอ้างอิงได้ ตัวนี้คือภาษาบาลีว่าอย่างนี้ แต่เวลาเราลงมือปฏิบัติ ไม่ต้องไปสนใจมันหรอกภาษาบาลีว่าอย่างไร ทำให้ได้ก่อน หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 22 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630222A ซีดีแผ่นที่ 86

เวลาที่เราทำในรูปแบบ อายตนะที่ทำงานมาก เหลืออยู่ 2 อัน คือ กายกับใจ ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นในกาย เรารู้ มีอะไรเกิดในใจ เรารู้ เราฝึกจนชำนาญ เรามาอยู่ในโลกจริงๆ ในชีวิตจริงๆ อายตนะทำงาน 6 ตัวเลย ตา หู จมูกลิ้น กาย ใจ คล้ายๆ ศัตรูมารอบทิศทางแล้ว ถ้าไม่แน่จริงก็เอาตัวไม่รอด หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 19 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630219 ซีดีแผ่นที่ 86

การที่เราจะเห็นภัยในวัฏฏะได้ เราต้องรู้ก่อนว่าวัฏฏะนี้มีโทษยังไง การที่เราต้องเวียนว่ายตายเกิดไม่รู้จักจบจักสิ้น นี้คือภัยที่น่ากลัวของวัฏฏะ ที่น่ากลัวมากกว่านั้นก็คือ มันปิดบังไม่ให้เราเห็นความจริง มันปิดบังไม่เห็นความทุกข์ ... เราไม่เห็นว่าวัฏฏะนี่นำความทุกข์มาให้ยังไง พระพุทธเจ้าท่านถึงสอนธรรมะที่ย้อนรอย ย้อนศรวัฏฏะเลย มันปิดบังความทุกข์ ท่านเปิดเผยให้เราดูความทุกข์ ท่านสอนให้เรารู้ทุกข์ ถ้าไม่รู้ทุกข์จะไม่มีวันเข้าใจธรรมะ เราก็จะหลงอยู่ในวัฏฏะไม่รู้จักจบจักสิ้น การรู้ทุกข์ ก็เรียกว่าการทำวิปัสสนากรรมฐาน หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 16 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630216 ซีดีแผ่นที่ 86

ภาวนาของเราไป อะไรๆ ก็สู้ปฏิบัติไม่ได้หรอก อยู่กับโลก ทำโน่นทำนี่ ก็ทำได้แค่มีความสุข ทำทาน ถือศีล ทำสมาธิ ก็ได้แค่ความสุข เจริญปัญญา คือมาเรียนรู้ความจริงของกายของใจ จะได้ความหลุดพ้น หลุดพ้นด้วยปัญญา อาศัยศีล อาศัยสมาธิเกื้อกูล ให้การเจริญปัญญาสะดวก แต่ถ้าศีลเราไม่ดี ใจก็ฟุ้งซ่าน ใจฟุ้งซ่าน จะดูความจริงของกายของใจ ดูไม่ได้ เป็นลำดับไป เราก็พยายามฝึกตัวเอง ให้จิตใจมันอยู่กับเนื้อกับตัว อย่าวอกแวก จิตใจอยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว ก็ดูกายมันทำงาน ดูใจมันทำงานไป จนปัญญามันเกิด หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 15 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630215B ซีดีแผ่นที่ 86

ไม่มีใครสอนธรรมะเราได้ สภาวะมันจะสอน การที่เราไปเห็นสภาวะ ใจมันจะเข้าใจธรรมะ มันจะเข้าใจว่าสิ่งใดเกิด สิ่งนั้นก็ดับ เพราะเราเห็นเลย โลภเกิด โลภก็ดับ โกรธเกิด โกรธก็ดับ หลงเกิด หลงก็ดับ สุขเกิด สุขก็ดับ ทุกข์เกิด ทุกข์ก็ดับ ไม่ทุกข์ไม่สุขเกิด มันก็ดับ มีแต่ของที่เกิดแล้วดับทั้งสิ้น การที่เราคอยอ่านใจตัวเองไปเรื่อย อ่านใจตัวเอง เห็นใจมันทำงานไปเรื่อย ๆ ถึงจุดหนึ่ง มันจะรู้ว่าจิตทุกชนิดเกิดแล้วดับ ถ้าเห็นตรงนี้ได้ ปัญญามันจะแทงทะลุลงไปเลย จิตนี้ไม่ใช่ตัวใช่ตนอีกต่อไปแล้ว หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 15 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630215A ซีดีแผ่นที่ 86

สักว่ารู้ว่าเห็นจะทำได้จริงๆ ต้องมีสังขารุเปกขาญาณ ต้องผ่านการเจริญปัญญาอย่างยิ่งมาแล้ว เห็นความจริงของกาย เห็นความจริงของใจ จนรู้เลย สุข ทุกข์ ดี ชั่วเสมอกัน พอเห็นตรงนี้แล้ว จิตจะเป็นกลาง พอจิตที่เป็นกลางด้วยปัญญาอย่างยิ่ง ตรงนี้คือประตูแห่งการบรรลุมรรคผล ตรงที่จิตเป็นกลางแล้ว -- หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 10 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630210 ซีดีแผ่นที่ 86

ทำไมมันหลงมากกว่ารู้ เพราะมันเคยชิน เราก็มาฝึกความเคยชินใหม่ ให้รู้มากกว่าหลง รู้ได้ จริงๆ หลงกับรู้ จำนวนมันจะไล่เลี่ยกัน อย่างเรารู้ตัวอยู่ แล้วก็หลงไป หรือหลงอยู่ แล้วรู้ว่าหลง ก็รู้ตัว จะสลับกันไป คนที่ไม่ภาวนามันจะมีแต่หลงกับหลง ไม่มีรู้มาแทรก ของเราหัดใหม่ๆ หลงยาว รู้นิดเดียว แล้วก็หลงยาว พอชำนาญขึ้น มันจะหลงสั้นลงๆ แล้วก็รู้ได้ถี่ขึ้นเรื่อยๆ รู้ไม่ยาวขึ้นนะ แต่หลงสั้นลง เพราะฉะนั้น รู้จะบ่อยขึ้น หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 9 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630209A ซีดีแผ่นที่ 86

เราฝึกตัวเอง เอาตัวให้รอดตั้งแต่ยังแข็งแรงอยู่ รักษาศีลไว้ให้ดี ถือศีล ไม่ใช่คนอื่นไม่มายิงเรา คนละเรื่องกันเลย ถือศีลไว้ แล้วจิตใจเรามีคุณภาพสูงขึ้น สมาธิเราจะง่ายขึ้น มีสมาธิก็ไม่ใช่เพื่อมีอิทธิฤทธิ์ แต่มีสมาธิเพื่อจะมีกำลังเจริญปัญญา เจริญปัญญาก็ไม่ใช่เพื่อความฉลาดเหนือคนอื่น แต่เพื่อให้เห็นความจริงของรูป-นาม กาย-ใจ เห็นรูป-นาม กาย-ใจตามความเป็นจริง จิตก็เบื่อหน่ายคลายความยึดถือ แล้วก็หลุดพ้น จิตใจมันก็จะเดินไปสู่ความสงบสุข เราสามารถสงบสุขอยู่ได้ ท่ามกลางความวุ่นวาย หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 9 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630209A ซีดีแผ่นที่ 86

เราพัฒนาการปฏิบัติของเราเป็นสเต็ปๆ เริ่มตั้งแต่ฝึกให้มีสติ พอมีสติแล้วก็ฝึกให้มีสมาธิให้ชำนิชำนาญ สมาธิจะเกิด เมื่อสติรู้สภาวะถูกต้องตามความเป็นจริง สภาวะโลภ โกรธ หลง อะไรก็ได้ แต่เวลาฝึกนี่ให้มีสมาธิ ครูบาอาจารย์จะเน้นให้รู้จิตที่หลง เพราะตัวนี้ยืนพื้น มีตลอด หลงอะไรมากที่สุด? หลงคิดมากที่สุด หลงไปดูเป็นที่สอง หลงไปฟังเป็นที่สาม ฉะนั้น เรียนรู้จิตหลงคิดให้มาก มีสติเรียนรู้จิตหลงคิด จะได้ทั้งสติ ได้ทั้งสมาธิ ต่อไปจะได้ปัญญา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 8 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630208A ซีดีแผ่นที่ 86

การที่เราคิดว่ากำลังอยู่หน้าพระพุทธเจ้า แล้วเราภาวนา ใจมันจะไม่อ่อนแอ มันคล้ายๆ เราอยู่ต่อหน้าท่านที่เราเคารพนับถือ เราจะไม่กล้าขี้เกียจ การปฏิบัติบูชาของเราก็จะเข้มแข็ง... พวกเราแต่ละคนเป็นลูกมีพ่อมีแม่ ไม่ใช่พวกอนาถา พวกอนาถา คือพวกที่ไม่เคยได้ยินได้ฟังธรรมะ เราได้ยินได้ฟังธรรมะของพระพุทธเจ้าแล้ว ได้มีส่วนในมรดกธรรมะที่ท่านทิ้งไว้ให้ นี่ใจเราน้อมระลึกถึงท่านบ่อยๆ สมาธิของเราจะเพิ่มขึ้น หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 8 กุมภาพันธ์ 2563 ไฟล์ 630208C ซีดีแผ่นที่ 86