ไฟล์จาก podcast หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม

"เวลาที่ความรู้ ความเข้าใจเกิดขึ้น มันเข้าใจรวบยอด มันไม่ได้เข้าใจว่า ความโกรธ เกิดแล้วดับ หรือจิตโกรธ เกิดแล้วดับ ไม่ได้เข้าใจว่าความโลภ เกิดแล้วดับ หรือว่าจิตโลภ เกิดแล้วดับ มันเข้าใจรวบยอด จิตทั้งหมดแหละ เกิดแล้วดับ จิตทั้งหมด ไม่ใช่ตัวเรา เวลาความเข้าใจเกิด มันเป็นความเข้าใจรวบยอด ไม่ใช่เข้าใจทีละชิ้นเล็กๆ เหมือนต่อจิ๊กซอว์ ต่อจิ๊กซอว์ไปนะ ตอนนี้โกรธ แล้วก็ดับ โลภแล้วดับ ต่อทุกวัน ต่อๆๆ ไป จนวันหนึ่งมัน ปิ๊ง ขึ้นมา ทั้งหมดนั้นแหละ เกิดแล้วดับ ทั้งหมดแหละ ไม่ใช่ตัวเรา" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๙ วันที่ ๑๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐

"เราก็ต้องรู้ตัวเอง ว่าธรรมะอะไรสมควรแก่เรา จะเจริญวิปัสสนา จะรู้รูป หรือรู้นาม รู้รูป รู้นามแล้ว จะมองในมุมของอนิจจัง หรือทุกขัง หรืออนัตตา ความถนัดแต่ละคนไม่เหมือนกัน เลียนแบบกันไม่ได้ ธรรมะ ถ้าไม่สัปปายะกับตัวเรานะ ภาวนาแล้วไม่สำเร็จ" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๙ วันที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐

"โดยธรรมชาติขันธ์ มันแยกอยู่แล้ว ทีนี้ พอเราเป็นนักปฏิบัติ มันผิดธรรมชาติไป เพราะนักปฏิบัติ สิ่งที่เกิดขึ้นอันดับแรกเลย คือ "อยาก" พอ "อยาก" ก็รวบเข้ามา (รวบขันธ์เข้ามา) ฝึกแทบตาย เพื่อจะกลับไปสู่สภาวะอันเดิม (ขันธ์แยกโดยธรรมชาติ) สร้างอะไรต่ออะไรขึ้นมารุงรัง เพื่อวันหนึ่งจะต้องทิ้งมันไป แต่ถ้าไม่สร้างเลยก็ไปไม่ไหว บางคนจึงเพ่งไว้ก่อน ตึงไว้ก่อน แล้วให้มันค่อยๆคลาย คลายแล้วมันพอดี พอดีแล้ว แทบเขกหัวตัวเองเลย ว่าอันนี้ของ "ธรรมดา" -- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๙ วันที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐

"ในอภิธรรมสอนไว้ชัดเลยนะ บอกว่า ความสุขเป็นเหตุใกล้ให้เกิดสมาธิ แต่พวกเราเรียนกันผิดๆ นะ เราคิดว่าสมาธิเป็นเหตุใกล้ให้เกิดความสุข สมาธินะ พอประณีตขึ้นไปจริงๆ เป็นอุเบกขา ไม่ได้เป็นความสุขแล้ว" -- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๙ วันที่ ๑๑ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐

"อะไรที่เป็นหน้าที่ต้องทำนะ ไม่เช่นนั้นเราจะตำหนิตัวเองทีหลัง การที่เราทำหน้าที่ มันจะมีความอิ่มอกอิ่มใจขึ้นมา มันจะได้สมาธิง่ายด้วย และการที่เราต้องทำหน้าที่ทั้งๆที่ฝืนใจอยู่นี่นะ อย่างเลี้ยงครอบครัว เลื้ยงพ่อเลี้ยงแม่อะไรนี่นะ มันจะอื่มใจนะ มันจะภูมิใจตัวเอง จิตใจมันจะมีความสุข ถ้าทิ้งหน้าที่ไปจะไม่มีความสุข ใจฟุ้งซ่าน สมาธิไม่เกิด" พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๙ วันที่ ๕ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐

"ขันธ์ แปลว่า กอง, ส่วน สิ่งที่ประกอบเป็นตัวเรามันมี ๕ ส่วน ทำไมเป็น ๕ ส่วนได้ ก็เพราะมันแยกกันอยู่แล้ว ไม่ใช่ไปจับมันแยกหรอก แต่พวกนักปฏิบัติมักจะรวบมันเข้ามา หรือเวลามีกิเลสแรงๆ ก็ไปรวบมันเข้ามา เอาขันธ์นั้นมารวมเป็นเราขึ้นมา เป็นกูขึ้นมา" -- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๙ วันที่ ๐๔ กุมภาพันธ์ ๒๕๖๐ (600204)

"โดยธรรมชาติของจิต มันจะเอาเข้า อยากได้ตลอด วันหนึ่งอยากกี่ครั้ง - นับไม่ถ้วนเลย รู้สึกไหม มันจะเอา ฝึกทำทานนี่ ฝึกเอาออก สละไปเรื่อย สละวัตถุสิ่งของเป็นทานเบื้องต้น มันทำง่าย ทานสูงขึ้นไปเป็นทานระดับอุปบารมี ระดับกลางๆ สละเลือดเนื้อของตัวเอง ไม่ถึงขั้นสละชีวิต สละเลือดเนื้อได้ อย่างไปบริจาคโลหิตอย่างนี้ บริจาคโลหิต มันยากกว่าบริจาคเงินนะ รู้สึกไหม มันทำยากกว่ากัน มันสละยากกว่ากัน จะสละได้ ใจต้องแข็งพอ แล้วทานขั้นสุดท้ายนี่นะ สละชีวิตเพื่อธรรมะได้ เหมือนอย่างพระเวสสันดร ตั้งใจเลยถ้าใครมาขอชีวิตก็จะให้ ใครมาขออะไรให้หมดเลย" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ณ วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๒๙ มกราคม ๒๕๖๐ (600129)

"โลกนี้เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา พระพุทธเจ้าสอนเรา มันไม่เที่ยง ทุกอย่างมันคงที่อยู่ที่เดิมไม่ได้ ถ้าพยายามจะฝืนอยู่ที่เดิม มันจะเป็นเทุกข์ คือถูกบีบคั้นให้สลายไป ทุกสิ่งทุกอย่างเปลี่ยนแปลงไปเรื่อยๆ ไม่ได้อยู่ในอำนาจบังคับของใครคนใดคนนึง เรียกว่าเป็นอนัตตา" พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๒๘ มกราคม ๒๕๖๐

"เรากำหนดไม่ได้ว่า เราจะเจออารมณ์ที่ชอบหรืออารมณ์ที่ไม่ชอบ มันเป็นวิบาก วิบากที่ไม่ดีให้ผลก็เจออารมณ์ที่ไม่ชอบใจ วิบากที่ดีให้ผลก็เจออารมณ์ที่ชอบ มีความสุข" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๒๒ มกราคม ๒๕๖๐ (600122)

"นิพพาน เป็นสภาวะที่จิตที่มีคุณภาพแล้ว เข้าไปสัมผัสได้ นิพพานไม่ใช่จิต บางคนบอกว่าจิตที่บริสุทธิ์คือนิพพาน เข้าใจผิดแล้ว จิตคือจิต จิตเป็นส่วนของขันธ์ เป็นส่วนของนามธรรม รูปธรรมนามธรรมยังไม่ใช่นิพพาน เป็นนามรูปอยู่ สิ่งที่เป็นนามรูปก็มีแต่ความไม่เที่ยง เป็นทุกข์ เป็นอนัตตา นิพพานนั้นเที่ยง นิพพานเป็นบรมสุข นิพพานเป็นอนัตตา นิพพานไม่มีเจ้าของ" -- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๒๑ มกราคม ๒๕๖๐ (600121)

"ที่หลวงพ่อสอนให้วันนี้นะ เราเอาไปทำนะ วันหนึ่ง ๑๕ นาที ๒๐ นาที ทำทุกวัน แล้วเราจะดูจิตในชีวิตประจำวันได้เก่งขึ้น ไม่ทำในรูปแบบเลย ไปดูจิตในชีวิตประจำวัน ดูได้ช่วงเดียว หมดแรง ดูไม่ได้จริง จิตมันไม่เข้าฐาน เวลาไปรู้อารมณ์นะ จิตก็จะถลำไป จมลงไปในอารมณ์ หรือไม่ก็เผลอไปเลย ไม่ดู คอยเตือนตัวเอง คอยรู้สึก ร่างกายหายใจ คอยเตือนตัวเองเรื่อยๆ ใจก็จดจ่ออยู่กับการภาวนา มันก็เจริญง่าย ไม่หลงยาว" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๑๕ มกราคม ๒๕๖๐

"มีความอยากก็มีความทุกข์นะ ได้มาอย่างที่ต้องการแล้ว ก็ยังทุกข์อีก ต้องดูแลต้องรักษาของซึ่งดูแลรักษาไม่ได้จริง ไม่มีอะไรที่เรารักษาได้จริงสักอย่างเดียวเลย" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๑๔ มกราคม ๒๕๖๐ (600114)

"ร่างกายนี้ ถึงจะอยู่ในสภาวะที่ดีวิเศษแค่ไหน มันก็ถูกความทุกข์ตามบีบคั้นอยู่เรื่อยๆ จิตใจนี้ก็เหมือนกัน อย่างเราไปทำสมาธิ จิตสงบ ความสงบนั้นก็ถูกบีบคั้นให้สลายตัวอยู่ตลอดเวลา ตรงที่มันถูกบีบคั้น เรียกว่า "ทุกขัง" คือเป็นทุกข์ในไตรลักษณ์" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๘ มกราคม ๒๕๖๐ (600108)

"ตัณหานี้เอง ทำให้จิตดิ้นรน ปรุงแต่ง สร้างภพสร้างชาติต่อไปอีก ตัณหาทำให้จิตกระทำกรรม จิตดิ้นรน สังเกตไหม เวลาเรามีความอยากเกิดขึ้น จิตจะดิ้น ทีนี้ พอเราเรียนรู้มากเข้าๆ จิตจะเป็นกลางด้วยปัญญา จิตไม่มีตัณหา จิตหมดความอยาก ไม่ใช่อยากได้สุข ไม่ใช่อยากจะหนีทุกข์ จิตมันเป็นกลาง จิตก็ไม่ดิ้นรนต่อ จิตก็ไม่ปรุงต่อ จิตสักว่ารู้ว่าเห็นอย่างแท้จริง" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๗ มกราคม ๒๕๖๐ (600107)

"วันหนึ่งพวกเราทุกคนจะต้องเข้าสงครามใหญ่ สงครามใหญ่ของเรามี ๒ ครั้ง ครั้งหนึ่งสงครามทางกาย คือตอนที่จะตาย ตอนนั้นจะทุกข์ทรมานมาก ช่วยตัวเองไม่ได้ บางคนก็ดิ้นเร่าๆ เนี่ย เราฝึกให้เห็นร่างกายมันเจ็บป่วย เห็นความเจ็บปวดอยู่อีกส่วนหนึ่ง ร่างกายอยู่อีกส่วนหนึ่ง จิตอยู่ส่วนหนึ่ง พอตายก็เห็นธาตุขันธ์มันแตกมันดับไป มันไม่ใช่เราตาย สงครามใหญ่อีกครั้งหนึ่ง คือเวลาจะข้ามภพข้ามชาติ ตอนจะจบเป็นพระอรหันต์ สงครามนี้น่ากลัว สงครามใหญ่ คนผ่านมีน้อย" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๒ มกราคม ๒๕๖๐ (600102)

"เป็นฆราวาสจะถือศีลให้บริสุทธิ์หมดจด เหมือนหอยสังข์ที่ขัดดีแล้วยาก แต่ต้องพยายาม ตัวที่จะช่วยเราอยู่ที่การวางใจให้ถูก พยายามวางใจให้เป็นกุศล ไม่ใช่วางใจให้เป็นอกุศล" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๑ มกราคม ๒๕๖๐ (600101)

"ภาวนาเข้าไปนะ ปฏิบัติเข้าไป ความดีทั้งหลายทำเข้าไป ความชั่วละเว้นไป ค่อยๆ ฝึกตัวเอง ทุกวันๆ ไปวันละก้าว สองก้าวนะ ไม่ต้องรีบวิ่ง รีบวิ่งเดี๋ยวหกล้มแล้วก็ไม่ยอมเดินต่อ ค่อยๆ ปฏิบัติไป พัฒนาจิตใจของเราไปเรื่อยๆ ให้มันดีขึ้นเรื่อยๆ” พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๓๑ ธันวาคม ๒๕๕๙ (591231)

จิตโดยตัวของมันเองไม่มีรูปร่าง ไม่มีร่องรอยอะไรเลย มันเป็นธรรมชาติที่รู้อารมณ์ ฉะนั้น เราไปดูจิตตรงๆ จะไม่เห็นอะไรเลย หลวงปู่ดูลย์บอก "ใช้จิตแสวงหาจิต อีกกัปหนึ่งก็ไม่เจอ" ท่านสอนอย่างนี้ ฉะนั้น เวลาเราดูจิต เราดูผ่านสภาวธรรมที่เกิดร่วมกับจิต เรียกว่า "เจตสิก" อย่างตัวความสุขความทุกข์ที่เกิดขึ้นกับใจเรา พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๒๕ ธันวาคม ๒๕๕๙ (591225)

"หลวงพ่อไม่ได้บอกให้พวกเรารักษาจิตนะ หลวงพ่อบอกให้พวกเรามีสติ สติทำหน้าที่รักษาจิตเอง เรารักษาจิตไม่ได้หรอก เราสั่งจิตไม่ได้ จิตเป็นอนัตตา แต่ถ้าเรามีสติแล้ว สติทำหน้าที่อารักขา คุ้มครองไม่ให้จิตถูกกิเลสครอบงำ พอจิตไม่ถูกกิเลสครอบงำ ศีลก็มีขึ้นเอง" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๒๔ ธันวาคม ๒๕๕๙ (591224)

"คนรุ่นเรา เจ้าความคิดเจ้าความเห็น บางทีคิดส่งเดชไปเรื่อย แล้วแสดงออก บางทีก็เผยแพร่มิจฉาทิฏฐิออกไป ไม่รู้ว่าทำบาป พวกเล่นเฟสบุคเล่นอะไรอย่างนี้ ชอบออกความเห็น ต้องระวังนะ ออกความเห็นแล้ว ถ้ามันผิดศีลผิดธรรมขึ้นมา ไม่ดี" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๘ วันที่ ๑๘ ธันวาคม ๒๕๕๙ (591218)

"ทำบุญแล้วจิตมันต้องเป็นกุศลใน ๓ กาละ ก่อนทำมีความสุข แช่มชื่นใจ มีศรัทธา ระหว่างทำมีเหตุมีผลไม่ได้ทำด้วยความโลภ ทำแล้วปลื้มใจ ไม่ใช่ทำแล้วกลุ้มใจทีหลัง"

"ทำไมชวนบริจาคโลหิต มันเป็นทานที่ใหญ่ ใหญ่กว่าบริจาคเงิน ทำยากกว่า ต้องใจแข็ง ถ้าเรารักตัวเองมากๆ ทำไม่ได้ ไม่กล้าพอ"

รู้ลงปัจจุบันไป แล้วไม่ผิดหรอก รู้รูปรู้นามลงปัจจุบัน ถ้าทิ้งหลักตรงนี้ก็ผิดแล้วล่ะ อย่ามัวแต่เชื่อคนอื่น ให้สังเกตด้วยตัวของเราเอง ปลอดภัยหน่อย -- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๗ วันที่ ๑๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๙ (591113)

กว่าจะเอาตัวรอดได้คนหนึ่งๆ ไม่ใช่ง่าย ต้องอดทนจริงๆ เลย ความเก่งไม่สำคัญหรอก บางคนเก่งนะ จีเนียส (genius) แต่ไม่อดทน ภาวนาไม่ไหว ทั้งที่การปฏิบัติไม่ใช่ยากลำเค็ญแสนสาหัสอะไรนักหนาหรอก มันยากพอดีๆ สำหรับแต่ละคน แต่ละคนไม่เหมือนกัน -- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๗ วันที่ ๑๒ พฤศจิกายน ๒๕๕๙ (591112)

ต้องซื่อตรงในการเรียนรู้ตัวเอง มีกิเลสก็มีซิ ไม่ใช่ต้องมารยาว่าไม่มีกิเลส ฉะนั้น ครูบาอาจารย์ท่านใช้คำไว้คำหนึ่งนะ ค่อนข้างไม่สุภาพ แต่เป็นภาษาของคนโบราณ ท่านพูดว่า "นั่งทับขี้อยู่ ทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้" คือทำเป็นไม่เปื้อนอะไร ไม่เลอะอะไร ทำหน้าตาเฉยๆ แต่เหมือนนั่งทับกิเลสอยู่ จมกิเลสอยู่ ถ้าทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้อย่างนั้น เมื่อไหร่มันจะพ้น เมื่อไหร่มันจะสะอาด ฉะนั้น สกปรกอยู่ ให้รู้ว่าสกปรกไปเลย จะได้หาทางผ่านพ้นมันไปให้ได้ -- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๖๗ วันที่ ๖ พฤศจิกายน ๒๕๕๙ (591106)