ไฟล์จาก podcast หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม

"ทุกอย่างในชีวิตเรา ทำกรรมฐานได้หมดเลยถ้าทำเป็น... เราคอยสนใจคอยเรียนคอยรู้ไป นี่คือการเจริญปัญญา เรียกว่าการเจริญสติเจริญปัญญาในชีวิตประจำวัน บางคนเจริญปัญญาได้เฉพาะตอนอยู่ในสมาธิ ทำในรูปแบบ อยู่ในชีวิตจริงเจริญไม่ได้ เผอิญชีวิตส่วนใหญ่ของเราอยู่ข้างนอกนี่ไม่ได้อยู่ในห้องกรรมฐาน" พระธรรมเทศนาและตรวจการบ้าน หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโชที่วัดสวนสันติธรรม วันที่ 29 พ.ย. 57 ช่วงสอง

"พวกเราบางทีใจร้อน อยู่ๆ ก็อยากจะเรียนปฏิบัติเลย ไม่รู้หลัก อยากจะให้บอกให้นั่งสมาธิท่านี้ เดินท่านี้ อันนั้นเปลือกของการปฏิบัติ เรียกว่ารูปแบบ รูปแบบของการปฏิบัติเป็นตัวรอง ตัวหลักที่ต้องเรียนให้ได้คือ วิธีปฏิบัติ หลักของการปฏิบัติ" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่วัดสวนสันติธรรม วันที่ 29 พ.ย. 58 ช่วงแรก

"ปัญญาอยู่ๆ ไม่เกิด ต้องมีสมาธิรองรับเพราะสมาธิเป็นเหตุใกล้ให้เกิดปัญญา ถ้าไม่มีสมาธิปัญญาไม่เกิด สมาธิเกิดจากอะไร สมาธิมีความสุขเป็นเหตุใกล้ให้เกิดสมาธิ ถ้าเรามีศีลมีธรรมใจมันมีความสุขมีศีล จิตใจจะมีความร่มเย็นเป็นสุข" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่ศาลาลุงชิน วันที่ 15 ก.พ. 2558

"ท่านบอกว่าบุคคลถึงความบริสุทธิ์ได้ด้วยปัญญา จะบรรลุมรรคผลได้ก็ด้วยปัญญานี่แหละ แต่อยู่ๆ ปัญญาไม่เกิดหรอก ต้องมาเจริญสตินะ พัฒนาสติขึ้นมาก่อน ในสติปัฏฐานเบื้องต้นท่านสอนให้เกิดสติ เบื้องปลายท่านสอนให้เกิดปัญญา" พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่บ้านจิตสบาย วันที่ 1 ก.พ. 58

"ฟังนะ ฟังให้ได้ประโยชน์จริงๆ อย่าให้เสียชาติเกิดเลย ไหนๆ ก็พบพระพุทธศาสนาแล้ว เรียนศาสตร์ให้เกิดสติ ให้เกิดสมาธิที่ถูกต้องทั้งสงบทั้งตั้งมั่น แล้วถึงเดินปัญญา การเจริญปัญญานั้นเราใช้จิตใจที่ตั้งมั่นอยู่กับเนื้อกับตัวแล้ว" พระธรรมเทศนาโดยหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่บริษัท ปตท. สำรวจและผลิตปิโตรเลียม จำกัด (มหาชน) วันที่ 4 กุมภาพันธ์ 2558

สนทนาธรรมกับครูบาอ๊าพร้อมคำแปลภาษาจีน ในคอร์สคนจีน 3/2557 วันที่ 1 ธันวาคม 2557

"คำสอนเรื่องขันธ์ห้า เป็นคำสอนที่พระพุทธเจ้าท่านสอนโดยมุ่งกับพวกที่ชอบดูจิต พวกที่ชอบดูจิตใจดูนามธรรม ถ้าพวกที่ชอบดูรูปธรรมท่านจะสอนเรื่องอายตนะหก ตา หู จมูก ลิ้น กาย ห้าอันนี่เป็นวัตถุเป็นรูปธรรม มีใจอันเดียวเป็นนามธรรม แต่ถ้าพวกชอบดูจิตดูใจมีรูปอยู่หนึ่งเดียว เวทนา สัญญา สังขาร วิญญาณนี่เป็นส่วนของนามธรรม" พระธรรมเทศนาโดยหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช แห่งวัดสวนสันติธรรม เทศน์ที่วัดอุโมงค์ จ.เชียงใหม่ วันที่ 9 มกราคม 2558

"ธรรมะขี้ขอไม่มีหรอก มีแต่ต้องลงทุนลงแรงเอา คนไหนที่จิตตื่นรู้ตัวขึ้นมา เห็นร่างกายอยู่ส่วนร่างกายใจอยู่ส่วนใจ การภาวนาพอถึงขั้นนี้จะไม่ยากแล้ว" พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช สวนสันติธรรม วันที่ 28 พฤศจิกายน 2557 B

"เจริญในศีล เจริญในสมาธิ เจริญในปัญญาให้มาก แตกฉานในจิตของตนเอง อริยมรรคถึงจะเกิด" พระธรรมเทศนา โดยหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม วันที่ 28 พฤศจิกายน 2557

"ตรงที่เห็นว่ามันเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เรียกว่าเห็นจิตนั้นเป็นอนิจจัง ตรงที่เห็นว่าเราสั่งมันไม่ได้เรียกว่าเป็นอนัตตา จิตจะสุขหรือจิตจะทุกข์สั่งไม่ได้" ธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๕๗

(จิตไม่ถึงฐาน)เป็นตัวชี้ขาดเลยว่าเราจะเดินปัญญาต่อไปได้หรือเปล่า ฆราวาสมีจุดอ่อนอันแรกคือสมาธิไม่ค่อยพอ สมาธิไม่พอจิตจะไม่เข้าฐาน จะออกไปรับอารมณ์แล้วไปหลงอยู่กับอารมณ์ จุดอ่อนของฆราวาสอีกข้อคือไม่ค่อยต่อเนื่อง ทำบ้างไม่ทำบ้าง เราต้องจิตใจเด็ดเดี่ยวปฏิบัติทุกวันไม่เลิก ทุกวันต้องทำ หลวงพ่อฝึกตั้งแต่เป็นฆราวาส ไม่เคยคิดนะว่าฆราวาสจะทำไม่ได้ เชื่อว่าฆราวาสทำได้

พระธรรมเทศนาและตรวจการบ้านโดยหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วันที่ 14 พฤศจิกายน 57

ถ้ายังไม่ได้ธรรมะหนีอบายไม่ได้ จะหนีอบายได้ต้องเป็นพระโสดาบันเท่านั้น นอกนั้นไม่พ้นหรอก เป็นพระโพธิสัตว์ก็ตกนรกอีก ทางรอดของเรานะ ใส่ใจลงมาที่กายที่ใจนี้ เรียนรู้รูปนามกายใจ ความเป็นไตรลักษณ์ของมันให้มาก

คำว่าเห็นคือคำว่าปัสสนะ วิปัสสนะคือเห็นถูก เห็นถูกคือเห็นไตรลักษณ์ อย่าไปรู้ตัวอยู่เฉยๆ ต้องเห็นรูปนามทำงาน เห็นความจริงของรูปนาม

คิดว่านิ่งมากๆ สงบมากๆ แล้วมรรคผลจะเกิด ไม่เกิดหรอก คนละเรื่องกัน สภาวะแห่งความเป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานนั้นคนไม่ค่อยรู้จัก ...สภาวะที่เป็นผู้รู้คือ ไม่เผลอ ลืมเนื้อลืมตัว ไม่เพ่งอยู่ บังคับตัวเองอยู่

เรียนรู้ตัวเอง ศาสนาพุทธไม่ได้ไปสอนให้เรียนรู้เรื่องอื่น เราจะเรียนเรื่องของตัวเราเอง สิ่งที่เรียกว่าตัวเราก็คือกายกับใจนี้เอง

ความรู้สึกของเราเปลี่ยนเมื่อมีการกระทบอารมณ์ หัดรู้ทันความรู้สึกของตัวเอง การกระทบอารมณ์นั้นห้ามไม่ได้ ...แต่เมื่อมันกระทบแล้วความรู้สึกอะไรเกิดขึ้นให้รู้ทัน รู้แล้วจะได้อะไร ถึงจุดหนึ่งจะรู้เลยว่า ทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านเข้ามาในชีวิตเราเป็นของชั่วคราว

วันวันหนึ่งหาเวลาภาวนาสักสองสามชั่วโมงยังยากเลย ยากมาก หลังจากทำอะไรเสร็จแล้วเหลือเวลาอีกนิดหน่อยคือเป็นเวลาที่ซมซานแล้ว หมดเรี่ยวหมดแรงแล้ว ...หลวงพ่อเข้าใจ ว่าวิถีชีวิตของฆราวาสยุคนี้เป็นอย่างนี้ ถึงสอนกรรมฐานที่เราสามารถในปฏิบัติในชีวิตจริงๆ นี้ได้ ไม่ได้เน้นว่าจะต้องไปนั่งสมาธินานๆ เดินจงกรมนานๆ ในแต่ละวัน ...​ร่างกายเคลื่อนไหวรู้สึก จิตใจเคลื่อนไหวรู้สึก ถ้าเราทำอย่างนี้ได้มันจะไม่เบียดบังเวลาของการปฏิบัติเลย การปฏิบัติจะไม่เบียดบังเวลาทำงานด้วย

กรรมฐานไม่ใช่เรื่องยากอะไรหรอก คือการเรียนรู้ตัวเราเอง เครื่องมือสำคัญที่พวกเราต้องพัฒนาขึ้นมาให้ได้ คือคำว่าสติ สติเป็นตัวรู้ทันว่ามีอะไรเกิดขึ้นในร่างกาย มีอะไรเกิดในจิตใจ เราฝึกตัวนี้ให้ได้แล้วกัน แล้วความดีอื่นๆ จะตามมา

"ถ้าเพ่งเก่งๆ นะใจฟุ้งซ่านเพ่งปุ๊บสงบปั๊บ มันจะรู้สึกว่ากูบังคับได้ แทนที่จะเห็นอนัตตากลายเป็นเห็นอัตตา ถ้าทำผิดนะแทนที่จะเห็นอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา จะเห็น นิจจัง สุขขัง อัตตา ถ้าทำผิด" ธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ที่หมูบ้านสัจธรรม จังหวัดเชียงใหม่ วันที่ 27 ธันวาคม 2557

...ดิ้นรนอยากได้ความสุข ดิ้นรนหนีความทุกข์ ใจเกิดการดิ้นรนขึ้นมา เกิดการปรุงแต่งขึ้นมา ความดิ้นรนของใจเรียกว่าภพ สร้างภพสร้างชาติ ชาติคือ ความได้มาซึ่งตา หู จมูก ลิ้น กาย ใจ ไปหยิบไปฉวยเอามาว่าเป็นตัวเราเป็นของเรา ภพก็คือความดิ้นรน การทำงานของจิตใจนี้แหละ เราดิ้นไปเพราะไม่รู้ความจริง พระอรหันต์รู้ความจริงแจ่มแจ้งแล้วว่า กายนี้ก็ทุกข์ จิตนี้ก็ทุกข์ หมดความดิ้นรน จะไม่เกิดการดิ้นรนอีกเลย จิตจะพ้นจากความปรุงแต่งสิ้นเชิง จิตพวกเรายังปรุงอยู่ก็ปรุงไป ปรุงแล้วก็คอยรู้เอา วันหนึ่งก็ได้พ้นจากความปรุงแต่ง

ธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม ที่การไฟฟ้าภูมิภาคเขต 3 (ภาคเหนือ) จังหวัดลพบุรี วันที่ 17 ธันวาคม 2557

งานของเราต้องรีบทำ งานทางใจของเรา เพราะเราไม่รู้เวลาเราเหลือเท่าไร ก็ต้องไม่ให้เสียใจทีหลัง ธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่ศาลาลุงชิน วันที่ 21 ธันวาคม 2557

ธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช ที่โรงพยาบางลำปาง จังหวัดลำปาง วันที่ 14 ตุลาคม 2557

ธรรมเทศนาและตรวจการบ้าน วัดสวนสันติธรรม หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช แผ่นที่ 56 วันที่ 11 ตุลาคม 2557 ช่วงสอง