เราหวังพึ่งคนอื่นหวังยาก บางคนสมัยก่อนมีลูก หวังพึ่งลูก เดี๋ยวนี้พึ่งไม่ได้ หวังมีคู่ชีวิต เกิดเหลืออยู่คนเดียว ไม่มีคู่ชีวิตแล้ว เราซ้อมอยู่กับธรรมะ อยู่กับลมหายใจของเรา อย่าหายใจทิ้ง หายใจออก หายใจเข้า รู้สึกไปเรื่อยๆ เห็นร่างกายหายใจ ใจเป็นคนดูไปเรื่อยๆ เราจะไม่เหงาไม่ว้าเหว่ เรามีลมหายใจเป็นเพื่อน เป็นเพื่อนที่ไม่ทิ้งเราจนวันตาย ตายเมื่อไหร่ก็ทิ้งกันเมื่อนั้น ก็เลิกหายใจ ยังไม่ตาย ยังหายใจอยู่ เพื่อนตัวนี้ยังไม่ทิ้งเรา คนอื่นสิ่งอื่นทิ้งเราได้ แต่ลมหายใจยังไม่ทิ้งเราไป หัดอยู่กับมันให้คุ้นเคย หายใจออกหายใจเข้า รู้สึกไปเรื่อยๆ หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 19 กันยายน 2563 ไฟล์ 630919 ซีดีแผ่นที่ 87

Direct download: 630919.mp3
Category:Dhamma Talks -- posted at: 5:00pm +07