ไฟล์จาก podcast หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม

"สิ่งที่จะช่วยเรานะคือ โยนิโสมนสิการ เมื่อฟังธรรมจากใครก็ตาม ดูว่ามันสอดคล้องกับที่พระพุทธเจ้าสอนไหม ถ้าไม่สอดคล้อง อย่าเชื่อ เชื่อง่าย โง่ ถ้าปฏิเสธโดยไม่ไตร่ตรอง ก็โง่อีก งั้นไปสังเกตตัวเอง อย่างหลวงพ่อสอนให้ไปภาวนา - ภาวนาแล้วเจริญขึ้นไหม ถ้าภาวนาแล้วเจริญขึ้น เห็นความเปลี่ยนแปลงของตัวเอง ไม่เคยมีศีล ทำผิดศีลหน้าด้านๆ ไม่เคยรู้สึกว่าผิด เกิดรู้สึกอายขึ้นมาหน่อย ถือว่าพัฒนาแล้ว ไม่เคยทำทาน คิดแต่จะเอาของคนอื่น รู้จักให้ของคนอื่น อย่างนี้ก็ถือว่าพัฒนา เคยโกหก แล้วก็ไม่กล้าโกหก อย่างนี้พัฒนา ไม่เคยรู้สึกตัวเลย รู้สึกตัวเป็นขึ้นมา นี่พัฒนามากๆ เลย ไม่เคยแยกขันธ์ ก็เห็นขันธ์มันแยกได้ นี่พัฒนา เข้าขั้นยอดเยี่ยมเลย เห็นขันธ์แสดงไตรลักษณ์ได้ นี่สุดยอดแล้ว สุดยอดของการปฏิบัติอยู่ตรงที่ เห็นสภาวะธรรม รูปธรรม นามธรรม แต่ละอย่าง แต่ละอย่าง แสดงไตรลักษณ์ได้" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๑๐ มิถุนายน ๒๕๖๐

"จุดสำคัญอยู่ที่ใจ รู้เท่าทันใจของเรา ใจมันถูกกิเลสหลอกอยู่ตลอดเวลา มันจะให้อยากโน่นอยากนี่เรื่อยๆ ความอยากเรียกว่าตัณหา ทำให้เกิดภพ ภพก็คือการทำงานของจิต อย่างเราปรุงราคะขึ้นมา เราก็สร้างภพของเปรตขึ้นมา เราปรุงโทสะ ร่างกายเราเป็นมนุษย์ เราสร้างภพของสัตว์นรกขึ้นมา เราใจลอย ร่างกายเราเป็นมนุษย์ แต่เราปรุงภพของสัตว์เดรัจฉาน ตัณหาความอยาก จะทำให้เกิดสร้างภพขึ้นมาในใจ เป็นภพย่อยๆ" -- พระธรรมเทศนาหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๔ มิถุนายน ๒๕๖๐

"การภาวนาไม่ได้ภาวนาเพื่อสนองกิเลส เราภาวนาเพื่อแผดเผากิเลส เรียกว่า อาตาปี - มีความเพียรแผดเผากิเลสอยู่ มีสตินี่แหละ คอยรู้ทัน จิตใจ กิเลสมันอยู่ที่ไหน อยู่ในใจเรา ถ้าเราภาวนาเพราะว่าเราโลภ เราก็รู้ทัน ภาวนาแล้วเราหงุดหงิด เราก็รู้ทัน ภาวนาแล้วใจลอยไป ฟุ้งๆ ไป ก็รู้ทัน ภาวนาแล้วจิตสงบแล้วพอใจในความสงบ นี่เป็นราคะละเอียด ก็รู้ทันอีก เราจะไม่ตกเป็นเหยื่อของกิเลส" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๔ มิถุนายน ๒๕๖๐

"หายใจไว้ อย่าหายใจทิ้งเปล่าๆ เราหายใจอยู่ทั้งวันอยู่แล้ว หายใจแล้วมีสติไป ได้กำไร หายใจแล้ว ใจลอยไป หายใจทิ้งเปล่าๆ ขาดทุน เพราะทุกคราวที่หายใจ ชีวิตลดลงเรื่อยๆ ละ อย่างเรามีเวลานิดๆหน่อยๆระหว่างนั่งรอหลวงพ่อ เราก็นั่งหายใจไป หรือ พุทโธไป มีสติ เห็นร่างกายหายใจ ใจเป็นคนดู ค่อยๆ ดูไปเรื่อยๆ แล้วเราก็รู้สึกขึ้นมา ร่างกายที่หายใจอยู่ ไม่ใช่ตัวเราหรอก เป็นสิ่งที่จิตไปรู้เข้า รู้สึกไหมว่า ร่างกายที่หายใจอยู่เป็นสิ่งที่จิตไปรู้เข้า ถ้าเราฝึกไปช่วงหนึ่ง เราจะเห็นเลยว่า อะไรที่จิตไปรู้เข้าจะไม่ใช่ตัวเราโดยอัตโนมัติเลย" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

"จุดตั้งต้นของการปฏิบัติ อยู่ที่ความรู้สึกตัว คือความมีสติอยู่ทุกๆ อิริยาบท จะยืน เดิน นั่ง นอน ก็มีสติ จะหายใจออก หายใจเข้า ก็มีสติ จะเคลื่อนไหว จะหยุดนิ่ง ก็มีสติ มีความสุข ก็มีสติ มีความทุกข์ มีความรู้สึกเฉยๆ ก็มีสติ จิตเป็นกุศล ก็มีสติ จิตเป็นอกุศล โลภ โกรธ หลง ขึ้นมา ก็มีสติ สติเป็นตัวรู้ทันว่ามีอะไรเกิดขึ้นในกายในใจ รู้สึกตัวไว้เรื่อยๆ มีอะไรเกิดขึ้น ก็คอยรู้เอา" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๓ มิถุนายน ๒๕๖๐

“สภาวะจิตของคนที่หัดใหม่ๆ จิตจะเป็น 3 ลักษณะ อันแรก มันหลงไป หรือใจลอยไป อันที่สอง รู้ว่าหลง รู้ว่าใจลอย อันที่สาม มันจะเริ่มบังคับ มันกลัวจะใจลอยอีก ก็เลยบังคับไว้ มันจะแน่นๆ ขึ้นมา คนซึ่งไม่ภาวนานะ จิตจะมีลักษณะอันเดียว คือ หลง หลง หลง หลงไปเรื่อยๆ หลงตั้งแต่ตื่นจนหลับ หลงทั้งวัน มาหัดภาวนาใหม่ๆ จะมี 3 ลักษณะ หลงไปแล้วรู้ แล้วก็เพ่งเอาไว้ บังคับเอาไว้ ต่อไปพอภาวนาชำนาญ จะหลงแล้วรู้ หลงแล้วรู้ ไม่เพ่ง ที่เพ่งอึดอัดจะค่อยๆ น้อยลงไป ต่อไปเลิกเพ่งเลย แล้วพอภาวนาสุดขีดแล้วจะเหลือแต่รู้ รู้ รู้ ไม่มีหลง จะกลับข้างกัน " -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๒๘ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"จริงๆ แล้วความแตกต่างโดยชาติกำเนิด หรือโดยทรัพย์สมบัติ หรือโดยอะไรเนี่ย มันไม่ใช่ความแตกต่างที่แท้จริง คนมันก็เหมือนๆ กัน แต่โอกาสมันไม่เหมือนกัน งั้นแต่ละคนเนี่ย มีสิทธิที่จะเข้าถึงธรรมะเท่าๆ กัน ในทางโลกเนี่ย ไม่ยุติธรรมหรอก ประเภทมือใครยาวสาวได้สาวเอา แต่ในทางธรรมเนี่ย ยุติธรรมมากเลย ทุกคนมีสิทธิ" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๒๘ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"ที่จริงแล้วการเห็นจิตเห็น 2 อย่างนะ อันหนึ่งเห็นความรู้สึกที่เกิดขึ้นกับจิต อีกอันหนึ่ง เห็นพฤติกรรมของจิต ความรู้สึกที่เกิดขึ้น เช่น ความสุข ความทุกข์เกิดขึ้นมา เรารู้ทัน แล้วมันก็เกิดดับให้ดู ความดีความชั่วโลภโกรธหลงแล้วก็ดับไป นี่เรารู้ความรู้สึก อีกอย่างหนึ่งที่เรารู้ คือ รู้พฎติกรรมของจิต จิตมันวิ่งไปทางตา รู้ทัน จิตวิ่งไปที่หู รู้ทัน จิตไปเกิดดับทางทวารทั้ง 6 รู้ทัน อย่างงี้ เราเรียกว่าเรารู้ทันพฤติกรรมของมัน" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๒๗ พฤษภาคม ๒๕๖๐

“อย่าส่งจิตออกนอก ไม่ใช่ว่าให้ส่งเข้าข้างใน ไม่ใช่ให้รักษาไว้ตรงกลาง จิตเป็นยังไง รู้ว่าเป็นอย่างนั้น แต่ว่าให้รู้ทันจิตที่เคลื่อน จนมันไม่เคลื่อน มันหยุดปั๊บเลย มันไม่เคลื่อนเลย นั่นคือภาวะที่จิตไม่ส่งออกนอก แล้วก็ไม่ได้รักษาไว้ ไม่ได้เจตนาให้ตั้งมั่น พอตั้งมั่นแล้ว ไม่เจตนารักษาไว้ เพราะฉะนั้น คำว่า อย่าส่งจิตออกนอกคำเดียว ครอบคลุมการปฏิบัติ ปฏิบัติกันนานมากเลย กว่าจะเข้าใจ" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๒๗ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"ถ้าเมื่อไหร่เห็นทุกข์ ก็จะได้เห็นธรรม อย่ากลัวทุกข์นะ อย่าเกลียดทุกข์ นั่นคือครูที่ดีที่สุดของเรา เป็นครูที่ดุ ไม่เหมือนครูใจดีนะ ครูสุขเป็นครูใจดี ครูทุกข์เนี่ย ครูดุร้าย ดุ เข้มงวด เข้มงวดแบบไม่มีข้อยกเว้นเลย เพราะฉะนั้น ทุกคนต้องทุกข์ ครูคนนี้ไม่เคยยกเว้นให้ใครเลยนะ ทุกข์แน่นอน เพียงแต่ว่าเราจะเรียนรู้วิชาของครูคนนี้ได้รึเปล่า เท่านั้นเอง เราไม่อยากเรียน เราไม่เห็นทุกข์ เพราะไม่อยากดู เราอยากหนี แล้วก็เวลาความทุกข์เกิดขึ้น อยากให้หาย แทนที่เราจะรู้ด้วยใจที่เป็นกลาง ใจจะไม่เป็นกลาง ค่อยๆ ดูไปนะ เรื่องสุข เรื่องทุกข์ เรื่องดี เรื่องชั่ว ค่อยๆ เรียนไป พอเข้าใจความจริงของทุกข์แล้วก็ ใจจะปล่อย" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"ที่เราภาวนาให้มีจิตรู้ ไม่ใช่เพื่อให้มีจิตรู้คงที่ อย่าเข้าใจผิดว่า จะฝึกให้จิตรู้คงที่ เรามีจิตรู้เพื่อจะตัดจิตคิดให้ขาดเป็นช่วงๆ เท่านั้นเอง แล้วสุดท้ายก็จะเห็นว่า จิตคิดก็ไม่เที่ยง จิตรู้ก็ไม่เที่ยง จิตทุกชนิด ไม่เที่ยง" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"จิตเราหลงไป แล้วเรารู้ว่า จิตหลงไป ขณะที่รู้ว่า จิตหลงไป จิตไหลไป สมาธิเกิดขึ้น ขณะนึง เป็นขณิกสมาธิ ทำขณิกสมาธิมากๆ บ่อยๆ มันจะรู้ตัว รู้ตัว รู้ตัว มันเหมือนรู้ได้ทั้งวันเลย คราวนี้ไม่ต้องเข้าสมาธิ ไม่ต้องเข้าฌานนะ แต่ว่ามันเหมือนรู้ตัวได้ทั้งวัน พอเผลอปุ๊บ รู้ปั๊บ เผลอปุ๊บ รู้ปั๊บ ตัวนี้ตัวดีละ ตัวของวิเศษ" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๒๐ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"การปฏิบัติจริงๆ เราเรียนอยู่ในชีวิตธรรมดานี่เอง เวลาปัญหาชีวิตเกิดขึ้น มันมีปัญหา 2 ส่วน ซ้อนกันอยู่ อันหนึ่งเป็นปัญหาจริงๆ ในชีวิต เช่น สามีมีกิ๊ก ภรรยามีกิ๊ก ลูกติดยา ตกงาน เป็นปัญหาจริงๆ บางคนพ่อแก่แล้วเจ้าชู้ เป็นปัญหา แต่ว่ามันมีปัญหาอีกส่วนหนึ่ง คือ ปัญหาทางใจ ปัญหาความคิดของเราเอง ถ้าแก้ปัญหาไม่ตก ใจเราก็หมกมุ่นอยู่กับปัญหาจริงๆ ปัญหาจริงๆ นะส่วนหนึ่ง หนีไม่พ้นหรอก ชีวิตทุกคนต้องมีปัญหา แต่ถ้ารู้จักการวางใจที่ถูกต้องนะ เราก็พ้นปัญหาได้ แล้วเราก็จะมีแรงภาวนา ไม่อย่างนั้นเราภาวนาไม่ไหว" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๒๑ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"เวลาที่เราภาวนาไป เราจะเจอสภาวะที่ไม่เคยรู้ ไม่เคยเห็น เป็นระยะๆ ตลอดสายของการปฏิบัติ สิ่งที่เราไม่เคยรู้ ก็ได้รู้ ไม่เคยเห็น ก็ได้เห็น ไม่เคยเข้าใจ ก็ได้เข้าใจ เป็นลำดับไป ถือหลักให้แม่น เวลาเจออะไรที่ไม่รู้ว่าคืออะไร สงสัย ให้รู้ว่าสงสัย ดู เข้าตรงนี้เลย มันคืออะไร ไม่สำคัญ มันแค่ว่าสิ่งบางสิ่งเกิดมา แต่ว่าใจสงสัย ปัญหาอยู่ที่ใจสงสัย แล้วไม่เห็น ปัญหาไม่ใช่ว่า นั่นคืออะไร" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"สิ่งที่เรียกว่าโลก ต่อไปข้างหน้าลำบาก สังคมนี้เปลี่ยนเร็วมากเลย ถ้าเราภาวนาได้ ใจมันไม่ปฏิเสธความเปลี่ยนแปลง มันมองแบบเข้าใจ ว่ามันเป็นอย่างนี้แหละ" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๑๔ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"กายกับใจนั้นลำบากอยู่แล้ว ทุกข์อยู่แล้วโดยธรรมชาติธรรมดา เราต้องการเห็นตรงนี้ แต่ว่าพอเราลงมือปฏิบัติ เราไปแกล้งทำให้มันเครียดมากกว่าเก่า ร่างกายก็แข็งๆ ทื่อๆ จิตใจก็ถูกกดเอาไว้นิ่งๆ ไม่สบาย เป็นการทรมานตัวเอง บังคับกายบังคับใจมากไป" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๖

"อย่างบางคนก็คิดว่า ตัวเองนิสัยดี จิตใจดี นิสัยดี คนอื่นเขามอง ไม่ใช่อ่ะ ร้ายโคตรๆ มองมาจากมุมของคนอื่นๆ นะ มองง่าย มองตัวเองตรงๆ มองยาก งั้นเราจะมาฝึกตัวเองให้สามารถมองตัวเองเหมือนคนอื่นเค้ามอง ย้อนมามองตัวเองได้ จะค่อยๆ ฝึก อันแรกเลยเราจะต้องให้จิตใจอยู่กับตัวเองก่อน จิตใจอยู่กับเนื้อกับตัว ถ้าเราใจลอย เราไม่สนใจร่างกายตัวเอง ไม่สนใจจิตใจตัวเอง โอกาสที่จะย้อนมาดูตัวเองเนี่ย ไม่มี" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๑ วันที่ ๑๓ พฤษภาคม ๒๕๕๖

"หัดใหม่ๆ เราก็เริ่มเห็นแล้วว่า ขันธ์มันแยกออกไปนะ ขันธ์แยกออกไปได้ โลกก็ห่างออกไปล่ะ เพราะสิ่งที่เรียกว่าโลก ก็คือขันธ์ นั่นเอง อะไรเรียกว่า โลก ขันธ์ห้านั่นแหละเรียกว่า โลก ถ้าจิตมันห่างขันธ์ห้าออก พรากออกจากขันธ์ห้า มันก็พรากออกจากโลก มันวางขันธ์ห้า ก็คือวางโลกไป ขันธ์ห้าดับ โลกดับ ไม่มีที่ไปเกิดต่อ" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๐ วันที่ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"วันนี้วันวิสาขบูชา วันระลึก ถึงพระพุทธเจ้า ถ้าหายใจออกก็ระลึกถึง หายใจเข้าก็ระลึกถึง จะไม่มีโอกาสคิดชั่ว ถ้าไม่คิดชั่ว ก็จะไม่ทำชั่ว จะไม่พูดชั่ว ยิ่งถ้าเราคิดถึงว่า พระพุทธเจ้าดียังไง มีคุณสมบัติ มีปัญญา ท่านค้นคว้าหาทางพ้นทุกข์ได้ด้วยตัวของท่านเอง เอามาสอนเรา ขนาดเราเดินตาม เรายังรู้สึกยากเลย ให้เราหาเอง ไม่มีหวังเลย" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๐ วันที่ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"อย่าประมาทนะ อย่าประมาท คนประมาทก็คือ คนตายแล้ว ตายจากคุณงามความดี หมายถึง ไม่พัฒนาแล้ว เราต้องสำรวจตัวเองไป ศีล สมาธิ ปัญญา เรามีหรือยัง อันไหนยังอ่อนอยู่ ก็พัฒนาขึ้นมา ศีลข้อไหนยังบกพร่อง ก็พัฒนาขึ้นมา วันๆ ฟุ้งซ่านเยอะ หรือว่า รู้ตัวเยอะ ยังฟุ้งเยอะอยู่ ก็ค่อยๆ หัดรู้สึกไป รู้ตัวไป จิตไหลแล้วรู้ จิตไหลแล้วรู้ ฝึกไปเรื่อยๆ จิตใจมันอยู่กับเนื้อกับตัว" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๐ วันที่ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๖๐

“ก่อนที่พระพุทธเจ้าจะนิพพาน ท่านบอกให้พวกเราไม่ประมาท ใช่ไหม ให้ทำความเพียรให้ถึงพร้อม ใช่ไหม ด้วยความไม่ประมาท ทำความเพียร ทำความดีไป บางคนไปขยายหน่อยเป็น ทำประโยชน์ตน ประโยชน์ท่านให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาท... ...การทำประโยชน์ตัวเอง ประโยชน์ผู้อื่น ให้ถึงพร้อม ทำยังไง ตัวเองถึงพร้อมด้วยศีล ชักชวนคนอื่นให้ถึงพร้อมด้วยศีล ตัวเองถึงพร้อมด้วยสมาธิ ชักชวนคนอื่นให้ถึงพร้อมด้วยสมาธิ ตัวเองถึงพร้อมด้วยปัญญา ชักชวนคนอื่นให้ถึงพร้อมด้วยปัญญา ตัวเองถึงพร้อมด้วยวิมุตติ ชักชวนคนอื่นให้ถึงพร้อมด้วยวิมุตติ ตัวเองถึงพร้อมด้วยวิมุตติญาณทัสสนะ ชักชวนคนอื่นให้ถึงพร้อมด้วยวิมุตติญาณทัสสนะ นี่เรียกว่า ทำประโยชน์ตัวเอง ทำประโยชน์ผู้อื่น ห้างานนี้นะ งานอื่นๆ ไม่ใช่นัยยะที่พระพุทธเจ้าบอก ที่ท่านฝากไว้ก่อนนิพพาน ให้เราทำประโยชน์ให้ถึงพร้อมด้วยความไม่ประมาท" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๐ วันที่ ๑๐ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"เวลาเราได้ข้อมูลเนี่ย อย่าเพิ่งเชื่อ อย่าเพิ่งปฏิเสธ ไปดูว่าจริงๆเป็นยังไงก่อน เวลาภาวนาเนี่ย ตรงนี้ สำคัญมากเลย ภาวนาบางครั้ง เกิดสภาวะแปลกๆ ขึ้นมาแล้วเราคิดว่าบรรลุมรรคผลละ ถ้าเราเชื่อว่าเราเป็นพระอริยะละ ทั้งๆ ที่ไม่เป็นเชื่อง่าย คราวนี้เสร็จเลย ภาวนาต่อไม่ถูก เพราะคิดว่าเป็นพระอริยะแล้ว เดินทางที่ผิด แต่ว่าคิดว่าถูกแล้ว จะไม่มีการแก้ไขตัวเองแล้ว เวลาเกิดสภาวะอะไรขึ้นนะ หลวงพ่อดูแล้วดูอีก ดูจนมั่นใจ ใช่หรือไม่ใช่ มั่นใจแล้ว มีโอกาสถามครูบาอาจารย์อีก ตรวจสอบ cross check ตลอดเวลา ไม่เชื่อ แต่ไม่ใช่คิดเอา พวกเรา ถ้าไม่เชื่อ บางทีคิดฟุ้งซ่านไปเลย หลวงพ่อดู ดูสภาวะไปเรื่อยๆนะ พอมันเกิดอะไรแปลกๆขึ้นมา หรือเกิดความรู้ความเข้าใจอะไรขึ้นมา ตรวจสอบว่ามันถูกต้องมั้ย" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๐ วันที่ ๗ พฤษภาคม ๒๕๖๐

“จิตกับร่างกายต่างกัน ร่างกายจะแข็งแรง ต้องเคลื่อนไหวบ่อยๆ จิตที่มีแรง ต้องนิ่ง จิตที่เดินปัญญา ไม่ใช่จิตที่มีแรง นิ่งๆ อยู่อย่างเดียว จิตต้องตั้งมั่นด้วย ตัวนี้สำคัญ สมถะกรรมฐาน จะให้เราได้สมาธิ 2 ชนิด ชนิดที่ 1 ฝึกให้จิตตั้งมั่น ชนิดที่ 2 ฝึกให้จิตมีกำลัง ฝึกให้จิตตั้งมั่น เป็นผู้รู้ ผู้ตื่น ผู้เบิกบานไปเจริญปัญญาได้ เรียกว่า ลักขณูปนิชฌาน ชนิดที่สงบอยู่ในอารมณ์อันเดียว ได้พักผ่อน มีเรี่ยวมีแรง เรียก อารัมมณูปนิชฌาน” -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๐ วันที่ ๗ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"ที่เรามาภาวนานะ เพื่อลดละกิเลส โดยเฉพาะ ความโง่ เรามีวัตถุมงคลแล้วฉลาดขึ้นก็ดี เช่น ไม่ยอมทำผิดศีล อย่างนี้ดี เอาไว้นั่งทำสมาธิ ทุกวันจะต้องนั่งสมาธิ อย่างนี้ดีมาก ห้อยติดตัวไว้ เวลาจะทำชั่วมีสติรู้ทัน ไม่ชั่วละ ไม่ทำ มันดีที่สุดเลย งั้นฝึกไปเรื่อยๆ นะ แล้ววันนึงเราพบว่า อันนี้พระปลอม ที่หลวงพ่อแจกเนี่ยพระปลอม พระจริงก็คือ จิตที่บริสุทธิ์ของพวกเราเองนั่นแหละ" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๐ วันที่ ๖ พฤษภาคม ๒๕๖๐

"อย่าทิ้งนะ มาฝึกตัวเอง มีเวลาว่าง 5 นาที ก็เผลอ 5 นาที ต้องหมดธุระแล้วถึงจะไปเริ่มภาวนามีสติ อย่างนี้ไม่ได้กินหรอก ทั้งวันเผลอเล็ก เผลอน้อย เต็มไปหมด มันเคยชินจะเผลอ พยายามฝึกนะ ให้มีสติ ไม่ใช่ต้องหลวงพ่อเริ่มเทศน์แล้วถึงจะมีสติ ก่อนหลวงพ่อจะออกมา ก็หลงได้ ถ้าใครยังคิดอย่างนั้น ยังห่างอยู่ ยังประมาทอยู่ จะเจอหลวงพ่อ หรือไม่เจอหลวงพ่อ ก็คอยรู้สึกกาย คอยรู้สึกใจ ถ้าอย่างนี้ถือว่าอยู่ใกล้หลวงพ่อแล้ว ถ้าหลวงพ่อไม่มา เราก็ไม่ภาวนา ยังอยู่ไกล" -- พระธรรมเทศนา หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม แผ่นที่ ๗๐ วันที่ ๖ พฤษภาคม ๒๕๖๐